วันจันทร์ที่ 8มิถุนายน 2558 เป็นวันแรกของสัปดาห์นี้ และเป็นวันแรกของการบันทึกสะท้อนคิดที่ ดร. วัชรพล. สั่งให้ทำบันทึกสะท้อนคิด เมื่อเวลา 07.20น. ข้าพเจ้ามาปฏิบัติงานที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านหนองปรือ ตำบลโบสถ์ อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา ซึ่งเป็นวันแรกของสัปดาห์และช่วง เปิดเทอมใหม่ด้วยต้องมีเด็กนักเรียนที่เข้าใหม่ยังไม่ชินกับสถานที่จึงร้องไห้อยากกลับบ้าน กัน ประมาณ 4 คน ข้าพเจ้า ค่อยๆพูดและพาเด็กทำกิจกรรมกลางแจ้ง จนเด็กๆสนุกและลืมที่จะอยากกลับบ้านได้ ข้าพเจ้าปฏิบัติการสอนตามแผนจนมาถึงช่วง ที่เด็กๆต้องนอน ก็จะมีเด็กที่จะไม่นอนอีก 3 คน คือจะร้องกลับบ้านอีก คนที่1ยอมนอนตามที่ข้าพเจ้าบอก คนที่2ไม่ยอมนอนแต่ขอนั่งตรงที่นอน จนเขาสัปหงกหลับไปเอง ส่วนคนที่3ไม่ยอมนอนคนนี้เดินร้องจะกลับบ้านท่าเดี๋ยว (คนนี้มาเรียนที่หลังเพื่อนด้วยจึงอยากกว่าคนอื่นหน่อย) แต่สุดท้ายเขาก็นั่งกลับที่ม้าโยก(ของเล่น) เมื่อึงเวลา16.00น. ข้าพเจ้ากำลังจะกลับบ้านก็เกิดมีฝนตกกระหน่ำอย่างแรงทำให้ข้าพเจ้าเปียกฝกตอนกลับบ้าน😂😪
คำถาม ทำไมเด็กถึงร้องไห้ ข้าพเจ้าจะต้องทำอย่างไร
ตอบ การที่เด็กร้องไห้เนื่องมาจากต้องจากอกพ่อ แม่ ปู ย่า ตา ยาย เพราะเขาไม่เคยจากไกลกัน
ข้าพเจ้าต้องอุ้มเขาแล้วพูดปลอบโยนให้เขาดีใจว่าเดี๋ยวก็ได้กลับบ้าน แล้วพาเขาไปเล่นที่สนามเด็กเล่นกับเพื่อน
คำถาม ทำไมฝนถึงตกตอนที่ข้าพเจ้าจะกลับบ้านพอดี
ตอบ. มันเป็นฤดูกาลของมันข้าพเจ้าต้องยอมรับถ้าไม่ตกนั้นสิที่ข้าพเจ้าต้องคิคหนัก
นางวิยะดา ขวัญสุข รหัสนักศึกษา 571031301135
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น