บันทึกสะท้อนคิดวันอังคารที่ 9 มิถุนายน 58 ของนางวิยะดา ขวัญสุข

วันอังคารที่ 9 มิถุนายน 58 วันที่สองของสัปดาห์ ข้าพเจ้ามาทำงานที่ศูนย์พัฒนาเล็กเด็กตามปกติ วันนี้เด็กๆร้องไห้ น้อยลง เหลือเพียง 2 คนเท่านั้นที่ยังร้อง ข้าพเจ้าถามเด็กคนที่เคยร้องว่าวันนี้ทำไมไม่ร้องไห้แล้ว เขาตอบว่าเขาเป็นโตแล้วเป็นผู้ใหญ่แล้วจึงไม่ร้องไห้ข้าพเจ้าได้ยินจึงยิ้มแล้วยกนิ้วบอกเขาเยี่ยมมาก(ข้าพเจ้านึกในใจว่าผู้ใหญ่เขาไม่ร้องไห้กันจริงไหมหนา)เด็ก เด็กเริ่มดีขึ้น  การปฏิบัติกิจกรรมตามแผนการเรียนก็เป็นปกติ จนถึงเวลาเด็กนอนเช่นเคย ยังเหลือเด็กน้อย 1 คน(คนเดิมที่เคยร้องจนนั่งหลับ) แต่ก็ยังหลับได้โดยการนั่งหลับ และเมื่อเวลาปประมาณ 14.20น. หัวหน้าส่วนการศึกษามาที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ด้วยท่านมาดูบริเวณภายในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กว่ามีปัญหาเรื่องอะไรบ้าง ซึ่งครูศูนย์จึงตอบไปว่า ประตูเข้า  ออก ศูนย์มันฝืด เปิด ปิด อยากมาก ท่านรับฟันแล้วบอกจะให้ช่างมาดูให้แล้วท่านก็กลับไป จากนั้นข้าพเจ้าก็ปฏิบัติกิจกรรมตามปกติโดยการเตรียมเด็กกลับบ้าน